“Ik ben Ab Evenhuis, geboren in Indonesië uit Groningse ouders, maar opgegroeid in Leeuwarden. Voor de liefde verhuisde ik naar het zuiden, waar ik ondertussen alweer jaren in Veldhoven woon. Hier heb ik Glasatelier Lichtinzicht opgericht. 

Van huis uit ben ik elektronicus. Ik studeerde elektrotechniek en biomedische techniek in Enschede. Nadat ik naar Nuenen verhuisde, omdat mijn toenmalige partner daar woonde, stapte ik echter over op het HRM-werk bij verschillende zorg- en overheidsorganisaties. Toen ik zestig werd, kocht mijn werkgever me uit. Sindsdien richt ik me met het atelier fulltime op glas.

Veertig jaar geleden begon ik al hobbymatig met glas. Een vriend van mij kocht een oud pand en daar zat glas in lood in. Hij wilde het zelf repareren en daar heb ik hem mee geholpen. Toen merkte ik hoe leuk het was. Zodoende ben ik een glas in lood-opleiding gaan volgen in België.

Glas in lood is zo’n oude, mooie techniek en licht en glas zijn zo’n prachtige combinatie. Daar ben ik een beetje verliefd op geworden. Ik ontwikkelde me in steeds meer verschillende glastechnieken, zoals glasfusen, waarbij glasplaten worden samengesmolten.

Binnen het glasatelier maak ik de afgelopen jaren vooral eigen werk dat voornamelijk bestaat uit de casttechniek, waarbij ik glas in een gipsen mal laat vloeien. Hiermee wil ik in september een expositie geven. Daarnaast begeleid ik verschillende studenten van de Design Academy, word ik om hulp gevraagd door projecten en ontwerpers, zoals lampenmakers en heb ik met kunstenaars te maken die ik kan adviseren. Dit doe ik in samenwerking met Wendy Zijp. Zij heeft een eigen atelier in Eersel en is bij mij opgeleid. Wij vormen al jaren een goed team. 

Ook geef ik lezingen en cursussen op het gebied van glas. Het is een heel technisch materiaal en vooral het smelten ervan komt heel nauw. De echte kennis hiervan hebben niet veel mensen meer. Wij wel en die deel ik ook graag via deze cursussen en lezingen. Daar doen wij niet geheimzinnig over.

Er lopen allerlei mensen bij mij naar binnen. Veldhovenaren komen ook wel eens langs met een lampje waar het glas van kapot is. Daar zeg ik dan niet snel nee tegen. Als het kleine klusjes zijn, help ik mensen graag. Dit maakt het werk heel veelzijdig, wat ontzettend leuk is. In principe ben ik van plan om hier nog een hele tijd mee door te gaan. Ik ben blij dat ik van mijn hobby mijn werk heb kunnen maken en blijf erdoor onder de mensen.

In mijn vrije tijd ben ik ook veel met mijn handen bezig. Ik klus in mijn huis en tuin en door mijn elektrotechnische achtergrond, vind ik het wel eens leuk om elektronische apparaatjes te maken. Ten slotte doe ik af en toe aan houtbewerking. Zo houd ik mezelf bezig.

In Nuenen heb ik zo’n drie jaar gewoond, waarna ik met mijn toenmalige partner een huis in Veldhoven kocht. Nu woon ik in Veldhoven Dorp. Ik vind Veldhoven mooi, alhoewel het steeds meer stadse neigingen heeft. Dat brengt rumoer van festiviteiten met zich mee, wat ik dan weer wat minder vind, maar verder woon ik hier prima met alles bij de hand. Ook als ik op latere leeftijd slechter ter been word, kan ik hier nog steeds mijn weg vinden. Dat is een fijne geruststelling.”